Zupełnie niemożliwe #1

    - To koniec - tak oto w przedziale przywitał resztę Huncwotów, James Potter.
    Syriusz Black, który owe dwa słowa słyszał tego dnia po raz enty, wywrócił oczami teatralnie i posłał przyjacielowi minę w stylu "Naprawdę, James? Naprawdę..?" Podziwiał upór Rogacza. Najpierw przez dwa lata ubiegał się o względy rudej małpy, a teraz nie przyjmował do wiadomości żadnych argumentów. Black powoli tracił cierpliwość, a Bóg mu świadkiem, że nie miał jej zbyt wielkiej.
    - Koniec? - Powtórzył nic nierozumiejącym tonem Remus i spojrzał na Łapę, jakby to on był sprawcą tego zamieszania.
Pewnie - przemknęło przez myśl Syriuszowi. - Jak coś złego to od razu Black.
    - Odpuszczam sobie, Evans.
    Poważny ton Jamesa sprawił, że biedny Glizdek, aż zakrztusił się ze słodyczami w ustach. Remus z kolei uniósł lewą brew, choć widać było w jego oczach, czające się rozbawienie. Ach, gdyby tylko tajemnicza siła zrzucałaby mu z nieba galeona, w chwili, kiedy James składałby obietnice dotyczące Lily... Niewątpliwie w przeciągu stosunkowo krótkiego czasu, zostałby jednym z najbogatszych czarodziejów!
    - Czy to, aby na pewno dobry pomysł? - Peter widocznie musiał zareagować, choć zwykle nie kwestionował decyzji swoich idoli. W sumie pewnie, by tego nie robił, gdyby nie wiedział, jak to się skończy...
    A to się zawsze kończyło tak samo.
    - Pewnie, że tak! - zapewnił gorliwie James.
    - I jesteś pewien swojej decyzji...?
    - Tak, Lunatyku!
    - I nie będziesz miał nic przeciwko, jeśli zacznę się do niej przystawiać?
    Pytanie Blacka zszokowało Jamesa. Spojrzał na przyjaciela badawczo i zobaczył ten huncwocki uśmiech, który czaił się w kącikach jego ust. On żartował. To oczywiste! A jednak uczucie niepokoju nie chciało go opuścić. Wielokrotnie rozprawiał z Łapą o walorach panny Evans. Ten jednak głównie podsuwał mu pod nos inne kandydatki, chcąc by Potter wreszcie się odkochał.
    Poza tym Syriusz nie lubił rudych, a skoro jemu nie udało się namówić Lily na randkę to jakim cudem miało się to udać Łapie?
    Nie, nie, nie! Ona go już go nie interesowała. W Hogwarcie jest wystarczająco ładnych dziewczyn. I z pewnością byłyby one dla niego milsze... Nie nazywałyby go napuszonym kretynem, ani idiotą z rozdętym ego.
    Tak. Koniec z Evans.
    - Nie, Łapo. Rób, co chcesz. Chociaż wątpię, aby udało ci się do niej zbliżyć. Jeśli jest ktoś, kogo nie znosi bardziej niż mnie, to tą osobą jesteś ty. - Wzruszył ramionami na potwierdzenie swoich słów, a następnie opuścił przedział, chcąc wyruszyć na poszukiwanie swej nowej wybranki. Nie było mu dane usłyszeć rozbawionego tonu Remusa:
    - Daję mu maksymalnie tydzień.